جوانان مصر درست فهمیده‏اند که در مقابل حکومتى که به آرمان اسلامى و به آرمان فلسطین و به سرنوشت کشورهاى اسلامى خیانت مى‏کند، ایستاده‏اند. این، به ما ارتباطى ندارد. اشتباه اینها در همین است، که قوّت و نیرو و تأثیر اسلام را نمى‏توانند بفهمند.

(8/2/72 در دیدار مسئولان حج)امریکا اشتباه مى‏کند. امریکا با جمع کردن دولتهاى عرب دور یک میز براى چنین‏مذاکره ننگینى، دولتهایى را که در آن‏جا جمع شده‏اند، پیش مردمشان منفورتر مى‏کند. مگر مردم کشورهاى عرب حاضرند موافقت کنند که رؤسایشان بروند خانه ملت فلسطین رابه دیگران بفروشند؟ با این کار، فاصله بین این رؤسا - اگر خداى ناکرده‏به‏چنین‏امضایى برسند - و ملتهایشان، بیشتر خواهد شد. این کار، ملتهایشان را خشمگینتر خواهد کرد. ملت مصر را خشمگینتر خواهد کرد. آن بیچاره مصرى، بلند مى‏شود مثل سائل به کف، مى‏رود به امریکا، براى شکایت کردن‏ازایران! شکایت پیش آن بیچاره‏اى بکند که خود او، بیشتر از این، دلش از ایران پُر است و از آن شکایت دارد!

از ایران چرا شکایت مى‏کنى؟! از اسلام شکایت کن! از ملت مسلمان خودت شکایت کن! آن آقا اگر قرار است از کسى شکایت کند، از ملت مصر باید شکایت کند. ملت مصر، ملت مسلمانى است. ملت مصر، داراى سابقه در اسلام است. ملت مصر، افتخارات بزرگى در راه افکار نو اسلامى و مبارزات اسلامى دارد. این‏ملت، ملت غیورى است. یقین است که این ملت، حاضر نیست خیانت سران خودش را تحمّل کند و با آنها درگیرى پیدا مى‏کند.

درگیرى مردم مصر، به ما چه ارتباطى دارد؟ ما هر جا مسلمانان بیدار شوند، خوشحال مى‏شویم. هر جا مسلمانان مشتشان را در برابر دشمنان دینشان گره کنند، خوشحال مى‏شویم. هر جا مسلمانان کتک بخورند، ما غمگین مى‏شویم واحساس مسؤولیت مى‏کنیم؛ ولى ما نیستیم که بخواهیم وارد شویم و ملتى مثل ملت مصر را متوجّه تکالیفشان کنیم. آنها خودشان تکلیفشان را مى‏دانند؛ خودشان آگاهند که چه باید بکنند و درست هم فهمیده‏اند. ملت مصر درست فهمیده است؛ جوانان مصر درست فهمیده‏اند که در مقابل حکومتى که به آرمان اسلامى و به آرمان فلسطین و به سرنوشت کشورهاى اسلامى خیانت مى‏کند، ایستاده‏اند. این، به ما ارتباطى ندارد. اشتباه اینها در همین است، که قوّت و نیرو و تأثیر اسلام را نمى‏توانند بفهمند.